Ji dîroka Rojavayî, prototîpa firengî dikare heya serdema Grek û Roman a kevnare were peydakirin. Avahî û şaristaniya wê serdemê li ser avahî û çanda nûjen Western bandorek kûr hebû. û Roma her gav ji nêz ve bi jiyana mirovan re têkildar in. Dîn, werziş, karsazî û şahî di sêwirana bedew a banî, dîwar û zemînan de xuya kirin. Mijara karanîna agir jî di van qalib û dîwaran de tê xuyang kirin.Di Serdema Navîn de, dêrên xiristiyanî û Bîzansî û avahiyên laîk tenê çend şop û wêran hiştin, gelek xebatên hundirîn pir dijwar kirin. Keleh di serdema feodal de li Ewrûpa bû forma herî girîng a avahiyê. Dîwarên odeyên li kelhê bi gelemperî ji kevirê tazî hatine çêkirin. Erd bi kevirên tazî an bi darên darîn hatibû pêçandin. Dibe ku navenda salonê vînek bi agir be, û li ser banê şewatek hebe. Agir û dûkel gav bi gav diyar dibin.
Agirê destpêkê pir sade bû, bêyî xemilandinê, tenê xwe dispêre dîwarek derve an dîwarek hundirîn, ku ji kerpîç an keviran hatibû çêkirin. Piştî oferê Rozê (1455-1485), xanedana Tudor derbasî serdema dewlemendî û yekbûna rejîmê bû. Stabilitystiqrar û pêşkeftina aboriyê serfiraziya çandê, nemaze pîşesaziya avahiyê pêş xist, û pejnek nû pêk anî. Ew pergala avahiyê ya nû û xemilandina klasîk li hev tîne, ev şêwaza Ronesansê ye. Materyalên nû yên avahiyê, wekî kevir an kerpîç, ji bo ji nû ve avakirina avahiya darîn a xwerû hatin bikar anîn. Van avahiyên ku bi materyalên mayînde hatine çêkirin bi hêsanî têne parastin, ji ber ku îro liberçavgirtina fîzîkî ya nisbeten taybetî heye.
Mîmariya laîk ji sedsala 16-an ve hatî parastin, bi vî rengî şahidiya dîroka pêşkeftina hundurên niştecîh ên Ewropî. Di xaniyên serdema navîn de, xwarina navendî navendek tenê ye ku xanî germ dike. Bi zêdebûna jûreyên niştecîhbûnê û firenga fire-germkirinê ya xwerû xuya kir. Di dawiya Xanedaniyê de, nanpêjên navendî bi gelemperî bi firengî hatin guhertin.
Ya girîngtir, di vê demê de xemilandina firengî dest pê kir ku bibe bingeha xemilandina hundurîn. Sêwiranê ji rengek nisbeten sade ber bi Compleêwazek Tevlihev û tengasiyê ve dest pê kir. Fireplace bêtir û bêtir xemilandî ye, bi hûrguliyên cihêreng ên şêwaza Ronesansê.
Ji sedsala 16-an heya nîveka sedsala 20-an, enerjiya nû pêşve diçe: komir, gaz û kehrebaya li ser firengê, karanîna firengî bi bandortir, rehettir û hêsantir dike. Di heman demê de, fireng her dem di bingeha şêwaza xemilandina hundurîn de ye, û celeb celeb celebên berbiçav hilberandiye:
Ronesans, Barok, şêwaza nûjen û hwd. Van firengî ji nêz ve bi şêwaza avahî û şêwaza hundurîn ve têkildar in, û dibin şêwaza herî hundurîn.
Di heman demê de, çêtirkirina domdarî ya fonksiyonê di sêwirana fireplace de tête xuyang kirin, û fireplace bêtir û pratîkî û xweşiktir e. Ew ne tenê rehetiya fizîkî, lê kêfa dîtbarî jî peyda dike. Di dîroka mirovahiyê de dahênanek din tune ku pratîkî û estetîkê bi bandor bi hev bike. Fireplaceên cûrbecûr têgîna jiyan û şêwazê di mirovên di her temenî de radigihînin.
Her ku pêşkeftina civakê, fireplace gav bi gav bûye sembolek nasname, statuyê, ji ber ku fonksiyona wê ya pratîkî daketiye rewşa duyemîn. Fireplace ji bo hezkirin, germ û hevaltiyê ne. Gava ku mirov li firengê mêze dike, wusa dixuye ku ew li ser dîrok û çanda dewlemend dixwînin.
Dema şandinê: Tîrmeh-23-2018